@soltannasir
{پیوند اسطوره با دین 283}
{ذوالقرنین قرآن کیست ?43}
{نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب 7}
{ نگاهی به جشن اکیتو در بابل قدیم 4}
ادامه.????
{در هر شهری از شهرهای بابل خدایی ویژه و حامی آن شهر مورد توجه بیشتر بود. در هفتمین روز از سال نو، بت ها و تندیسه های خدایان شهرهای سیپر Sippar، کوت Kut، کیش kis، نیپور Nippur، اوروک Uruk و . با مشایعت کاهنان ویژه _با مراسمی به بابل حمل می شد و در معبد بزرگ در کنار مردوک جای می گرفت. اما در کنار این مراسم، شاه وظایفی خاص داشت و آن انجام کارهایی بود که بدان کارها، خداوند از جهان زیرین باز می گشت.
در هشتمین روز، بت خداوند مردوک را در معبد در جایگاه ویژه ای قرار داده و در کنار او، بت های دیگر خدایان و الاهگان را برپا می داشتند. شاه ضمن مراسمی، دست بر دست مردوک نهاده و همهٔ خدایان و ایزدبانوان را به حضور او معرفی کرده و از آن پس انجمن مشاوره گونهٔ خدایان برگزار می گشت و کاهنان دگرباره یشت آفرینش را در ستایش مردوک همسرایی کرده و مراسم قربانی و بخورسوزی به انجام می رسید.
آن گاه گردونهٔ زرین و ویژهٔ حمل و سواری مردوک را بر در معبد آورده و خداوند را بر آن می نشاندند و همهٔ خدایان و ایزدبانوان حاضر، در مشایعت گردونه روان می شدند. بزرگراهی از معبد اسگیل تا دروازه ی ایشتر Istar مسیر و عبور این جمع بود که سراسر آن را آذین بسته و در مجمرها مواد و صمغ های خوشبو دود کرده و مردم هلهله و شادی می کردند و در مقابل عبور خدایان مراسم بندگی به جا می آوردند.
پس از عبور از دروازه ی یاد شده، به وسیله ی قایق های آذین شده در کنار رود فرات که خدایان را بدانها سوار می کردند، عازم بیت_اکیتو Bit_Akitu می شدند. خانه ی اکیتو جایی مقدس بود که مراسم اصلی و نمادین در آن جا برگزار می شد و مراسم نمادین باروری یا ازدواج مقدس و نزدیکی، میان شاه به نمایندگی مردوک و کاهنهٔ بزرگ انجام می گرفت و آن گاه بود که هرگونه قید و بند خانوادگی، مذهبی، مدنی و اخلاقی برداشته شده و هرج و مرج عنان گسیخته ای، به ویژه از نظرگاه جنسی میان مردم انجام می گرفت. ????(نوعی مراسم رایج که همراه با شور و جذبه و هرج و مرج اخلاقی بود، یعنی مراسم اُرجی orgy)
از روز هشتم تا یازدهم، خدایان در بیت _اکیتو به سر می بردند و به تبع مراسم نمادین باروری که حاکی از نوعی جای گزینی هرج و مرج و آشوب بر نظم و قانون بود در معبد، مردم بیرون از معبد نیز چنان که اشاره شد همان رفتار می کردند. پس از سه روز، یعنی روز یازدهم از ماه نیسان، دوباره ضمن برگزاری تشریفاتی، مردوک و خدایان دیگر به بابل و معبد بزرگ خدایان برای تعیین سرنوشت و مقدرات سال نو و تصمیم گیری برگزار می شد. اینک دیگر مراسم نمادین که تکراری از یادمان های اساطیری آغازین بود تمام شده و نظام درست پیشین اعاده می گشت.
اشاراتی بسیار شایان توجه از چنین انجمنی، در فرگرد دوم وندیداد از اوستا آمده است. پس از تعیین سرنوشت جهان و مقدّرات آن، خدایان را به شهرهای خود برگردانده و مراسم پایان می یافت. هر چند در الواح بابلی، یاد و اشاره ای از روز سیزدهم نیست، اما این گمان که جشن و شادی و استراحت در پس روز دوازدهم رسم بود، دور از واقع به نظر نمی رسد. } (کتاب گاه شماری و جشن های ایران باستان اثر هاشم رضی صفحات 283 الی 287)
نکته مهم : خواننده گرامی توجه نماید که چگونه آیین های باستانی مشرکین بابلی نظیر اُرجی به حیات خود تا عصر جدید در انجمن های مخفی ادامه داده است. از سطور بالا بخوبی می توان دریافت که به موازات ایام نوروز، در سرتاسر جهان علی الخصوص خاورمیانه مراسم هایی نسبتاً مشابه با آنچه که مشرکین بابلی انجام می داده اند انجام می شود.
ادامه دارد.
@soltannasir
⭐️
سلطان نصیر خدایان ,مراسم ,مردوک ,معبد ,انجام ,اکیتو ,مراسم نمادین ,تعیین سرنوشت ,مشرکین بابلی ,نمادین باروری ,قرآن کیست ,مراسم نمادین باروری منبع
درباره این سایت