@soltannasir
{پیوند اسطوره با دین 281}
{ذوالقرنین قرآن کیست ?41}
{نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب 5}
{نگاهی به جشن اکیتو در بابل قدیم 2}
ادامه.????
هر ساله در ایام سیزدهم فروردین موجی از پیام ها درباره داستان نیمه افسانه ای پوریم در محیط مجاز منتشر می شود. پیشتر گفته ام و اکنون نیز می گویم مراسم سیزدهم فروردین هیچ ارتباطی به داستان نیمه افسانه ای پوریم ندارد. در گاهشماری یهودیان سیزدهم آدار با سیزدهم فروردین تطابق ندارد و این تاریخ اکثرا در ماه اسفند قرار می گیرد.
متاسفانه سالها پیش فردی به تطبیق اشتباه سیزدهم فروردین با سیزدهم آدار و واقعه پوریم پرداخت سپس یک سخنران معروف در چندین سخنرانی به این مسئله پرداخت و از آن تاریخ به بعد آنچنان این اشتباه در محیط های مجازی پخش شد که هنوز اهلش موفق به تصحیح این اشتباه نشده اند.
اما به موازات نوروز باستانی ایرانی جمشیدی، بابلیان نیز مراسمی به نام جشن اکیتو داشتند که شباهت های بسیاری با نوروز ما دارد. این شباهت ها تا حدی است که برخی از محققین نظیر استاد مهرداد بهار ریشه نوروز ایرانی را هم در فرهنگ و تمدن میان رودان می دانند. اینکه نوروز باستانی ایرانی همان اکیتو میان رودانی است یا خیر، فعلاً موضوع بحث ما نیست و تحقیق درباره این مهم مجالی دیگر می طلبد. اما بدون شک شباهت مراسم نوروز ما با بابلی ها به حدی زیاد است. که نمی توان از این شباهت ها چشم پوشید. استاد مهرداد بهار نیز جزو ایران ستیزان و غربی های ناآشنا با فرهنگ ایران نبودند که بگویم از روی عناد چنین نظری داده اند.
علی ای حال آنگونه که گفته شد بابلیان جشنی مشابه با نوروز ما ایرانیان داشته اند. جشن آنان دوازده روز به طول می انجامیده است و روز سیزدهم به استراحت می پرداختند. روز سیزدهم فروردین به احتمال بسیار قوی همان روزی است که قهرمان توحید در میان رودان یعنی حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام چون مردمان به خارج از شهر رفته بودند به شکستن بت ها می پردازند. بنابراین از این جهت برای ما مهم است و به نوعی عید محسوب می شود. ????
پس از نگارش این مقدمه به نقل سخنان استاد هاشم رضی درباره جشن اکیتو می پردازیم : ????
{ «اکیتو، مراسم بهاری سال نو در بابل قدیم و همانندی آن با روزهای دوازده گانه نوروزی و روز سیزدهم که اختتامیه جشن بهاری بوده است.»
هر سال به موجب اسناد باقی ماندهٔ بابلی به روی الواح، در آغاز بهار، مراسم سال نو به مدت یازده یا دوازده روز به طول می انجامید که از آن به عنوان اکیتو Akitu یاد شده و بر مبنای برخی همانندی ها که در مراسم زگموگ Zagmuk و ساکئا Sacea در بین النهرین شایع بود، آن را با نوروز مقایسه کرده اند. اما از سویی دیگر، بنابر نظر پژوهشگر فقید مهرداد بهار، (کتاب جستاری چند در فرهنگ ایران ص 209) ریشهٔ جشن نوروز مربوط به تمدن ها و فرهنگ مردم بین النهرین است. این جشن بهاره در آغاز هر بهار در شهرهای بین النهرین برگزار می شد که در اصل مراسم باروری و جنبه ای تمثیلی از زایش و رویش در طبیعت به شمار می رفت که اوج مراسم آن، ازدواج مقدس بود و در ضمن آن، فرمانروای هر شهری در آغاز، و در دوران های بعدی که حکومت مرکزی شکل گرفت، پادشاه کشور به عنوان جانشین و نمایندهٔ خداوند مردوک از سویی _ و زوجه و همسر یا نمایندهٔ الهه و زن خدایی که کاهنهٔ بزرگ معبد بود و نماینده و معرّف همسر خداوندگار محسوب می شد، طی مراسمی نزدیکی می کرد.
در بابل، مراسم بهارهٔ سال نو، از روز اول ماه نیسان Nisanu که مطابق با اواخر اسفند و اوایل بهار ایرانی است آغاز می شد. در ایران نیز این تداخل وجود داشت و در کهن ترین سند مکتوب، یعنی یشت سیزدهم /فروردین یشت احتساب کبیسه و پنجه، آغاز مراسم به شمار می رفت. مراسم جشن اکیتو در بابل به دو بخش تقسیم می شد: بخش نخست، هشت روز اول بود که در شکل نمادین و تمثیلی، دورانی است که خداوندگار در جهان زیرین در بند و اسارت بوده است.
قسمت دوم رهایی خداوند مردوک و اجرای مراسم مقدس شویی و باروری بوده است. به صورتی، هر چند نه بر بنیاد تطبیق و مقایسه، جشن بهاره و نوروز هم به دو بخش تقسیم می شد که شرح آن گذشت. }
ادامه.????
@soltannasir
⭐️⭐️⭐️
سلطان نصیر مراسم ,سیزدهم ,نوروز ,اکیتو ,فروردین ,بهار ,سیزدهم فروردین ,میان رودان ,استاد مهرداد ,مهرداد بهار ,باستانی ایرانی ,نوروز باستانی ایرانی منبع
درباره این سایت