@soltannasir
{پیوند اسطوره با دین307}
{ذوالقرنین قرآن کیست ?67}
{نگاهی به اساطیر میان رودان و ارتباط آن با صور فلکی در آسمان شب 28}
{انکی و نین خورسگ: اسطوره ای آسمانی 22}
ادامه.????
{این دو ستاره، یعنی دبران و ثریا، از اجرام آسمانی به شمار می آیند که اعراب جاهلی آن ها را می پرستیده اند. قبیله ی کنان دبران را گرامی داشته اند و قریش نیز در کنار پرستش عزّی دبران را نیز بزرگ می داشته اند و گروهی از قبیلهٔ بنی تمیم نیز آن را می پرستیده اند. ظاهراً توجّه اعراب به دبران یا پرستش آن از روی میل و هواخواهی نبوده، بل که از خوف ناشی می شده است، زیرا گمان می رفته این ستاره کوکبی شوم است که باران به همراه ندارد و طلوع آن [النوء] خشک سالی می آورد، از این رو در شومی و نکبت ضرب المثل بوده است و عبارت «انکد من تالی النجم»، (تنگ روزی تر از دنباله ی ثریا). به عنوان مثل سایر به کار می رفته است.
در میان اقوام انسانی، پرستش آن چه مورد نفرت بوده، امر غریب و شگفتی نیست، و این گونه عبادت ها معمولاً از بیم قوای طبیعت و نیروهای شیطانی و مطرود آن، ناشی می شده است. از این رو اقوام سامی نیز هم چون دیگران، مایه های ترس و انزجار خود را می پرستیده اند؛ چنان که امروزه شنیده می شود قبایل وحشی افریقایی نیز حیوانات درنده و یا افعی را که می تواند آدمی را از پای در آورد، ستایش می کنند و برای آن مراسم و آیین های گوناگون برپا می کنند.
امّا پرستش ثریا دلایل متعددی دارد که با دلایل پرستش دبران به کلی متفاوت است. اعراب می گفتند اگر ثریا را ببینی که در حال رفتن و رو برگرداندن است، به این معنی که فصل باران و فصل بارگیری حیوانات است و اگر در جهت غرب در زمان شامگاه آشکار شود، نشانه ی فرا رسیدن زمان بارش باران و زایش شتران است. گروهی از قبایل بنی طی، ثریا را می پرستیده اند و به لقب «عبدالثریا» مشهور بوده اند که به آن ها «عبد نجم» هم گفته می شده است و چنان که پیش از این گفته شد، کلمهٔ نجم نام دیگر ثریا بوده است. در هر حال پرستش ثریا در میان اعراب شگفت نیست، زیرا آن را باران زا و بخشندهٔ باران می دانستند و باران در سرزمین های عرب از شأن والایی برخوردار است، چنان که «و جعلنا من الماء کل شیءٍ حیّ= و هر چيز زنده اى را از آب پديد آورديم آيا [باز هم] ايمان نمى آورند (سورهٔ مبارکهٔ انبیا آیه 30)
شعریان
«وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى= وهم اوست پروردگار ستاره شعرى ». آیهٔ دیگری است که به پرستش کواکب در میان اعراب اشاره ای ظریف دارد و می توان این آیه را دلالتی ضمنی بر امکان این که شعری یکی از معبودهای جاهلی بوده، به حساب آورد. اگرچه از سخنان نولدکه بر می آید که نسبت به این گونه تفسیر از آیه، تردید دارد.
طبری می گوید: شعری همان ستارهٔ پر نور و روشنی ست که به دنبال جوزا می آید و گروهی از اعراب جاهلی آن را پرستش می کردند و به همین جهت به آنان گفته شد: آیا شعری را عبادت می کنید و پروردگار آن را رها کرده اید?
گفته شده است که بنی قیس عیلان «شعری» را پرستش می کرده اند. بنا به نظر زمخشری، بر اساس سنتی که ابوکبشه بنا نهاد، طایفه ی خزاعه این کوکب را عبادت می کردند و این شخص از اشراف و بزرگان قوم خزاعه بوده است. یا چنان که بیضاوی می گوید او یکی از اجداد رسول خدا (ص) است که با قریش مخالفت کرد و به جای پرستش بت ها، به پرستش شعری روی آورد. و او [ابوکبشه] اولین کسی است که این کوکب را عبادت کرده است و می گفته است که شعری تنها ستاره ای است که عرض آسمان را می پیماید و به جز او نه خورشید و نه ماه و نه هیچ ستارهٔ دیگری را نمی بینیم که عرض آسمان را بپیماید. هس. I .Hess. معتقد است که شعری لفظی غیر عرب است که از زبان یونانی آمده و از جمله دلایلی که بر خارجی بودن این کلمه می آورد آن است که در داخل جزیرة العرب میان اعراب بادیه نشین و شهرنشین این لفظ متداول نبوده است و آنان این کوکب را «المرزم» می خوانده اند. هر چه دربارهٔ ریشهٔ واژهٔ شعری گفته شود، در هر حال این واژه از واژگان کهن عرب است و چنان که دیدیم در قرآن به همین نام از او یاد شده و در شعر جاهلی عرب نیز آمده است. شنفری در شعر خود به نام بردن آن اکتفا نکرده، بل که به صفتی از صفات آن که در میان اعراب از قدیم رواج داشته اشاره کرده است و آن این که زمان طلوع آن در دورهٔ اوج گرماست و در بیتی زیبا از لامیهٔ مشهور خود می سراید:
«و یوم من الشعری یذوب لوابه
افاعیه من رمضائه تتململ »
و اعراب نام «الشعریین» را به «الشعری العبود» که در جوزا قرار دارد و «الشعری الغمیصاء» که در ذراع قرار دارد، اطلاق کرده اند. و گمان می رفته است که این دو شعری دو خواهر سهیل هستند که با سهیل مجموعه ای سه گانه را تشکیل می داده اند، پس از آن که سهیل به سمت پایین حرکت کرد و یمانی شد، }
ادامه.????
@soltannasir
????⭐️
سلطان نصیر پرستش ,اعراب ,شعری ,باران ,ثریا ,میان ,میان اعراب ,پرستش ثریا ,اعراب جاهلی ,قرآن کیست ,{ذوالقرنین قرآن منبع
درباره این سایت